بازم سلام
میگم یه سوال واسم پیش اومده چرا ماها وقتی یه کار بد میکنیم یا کاری میکنیم که از نظر بقیه درست نیست هزار تا دروغ سر هم میکنیم یا شایدم اسمشو نگذاریم دروغ ولی یه حرفی میزنیم که از ته دل قبول نداریم یا اگر قبول داریم هم به زور به خودمون قبولوندیم!!!(چی گفتم!
)
حالا از اون طرف اگه یکی یه کاری بکنه که به نظر ما بد باشه ولی به نظر خودش درست باشه اگه ازش بپرسیم چرا این کارو کردی کدوم حالت رو بیشتر دوست دارید جواب بده؟
۱) بگه به نظر من این کاری که کردم درسته و دلایلی که خودش داره رو بیاره که البته احتمالا به نظر ما این دلایل غلطه!!!
۲) بیاد و یه جوری کارشو با عقاید ما توجیه کنه که البته احتمالا به نظر اون این عقاید غلطه!!!
۳) بگه اشتباه کردم هرچند تو دلش اینو قبول نداره
.
.
.
.
.
گزینه اولی رو انتخاب کردید نه؟؟
اگه اولی رو انتخاب کردید باید بگم که به احتمال زیاد دارید دروغ میگید و تازه خودتونم قبول ندارید!!!!
من خودم دومی رو انتخاب میکنم! البته گزینه های دوم و سوم هم یعنی دروغ رو دوس داریم البته این موضوع رو قبول داریم!
به قول شاعر(البته شعرش دقیق یادم نیست ولی تو این مایه هاست) :
آنکس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به مقصد برساند
آنکس که نداند و نداند که نداند در جـــهـل مرکـب ابـد الـدهـر بـمـــاند
حالا این شعر چه ربطی به موضوع داشت
آهان راستی!! یه نکته مهم :
به تعداد آدم ها راه هست برای رسیدن به خدا باور کنید!
جدیدترین دیدگاهها