در شبی سرد و زمستانی که عشاق از پی معشوق‌هاشان میروند آرام،
روزگاری مرده، دنیایی پر از ابهام،
لحظه‌های تند و ناآرام،
دوستت دارم!
دوستت دارم نه چون آن روز اول! صد هزاران بیش!
هرچه خواهد یا نخواهد گو بیاید پیش
دوستت دارم
سیدمهدی دلیلی
بهمن ۹۵
روزنوشت, شعر, عاشقانه, مینیمال بهمن ۲۶ام, ۱۳۹۵
جدیدترین دیدگاهها